Η προσκύνησις της Τιμίας αλύσεως του Αγίου και ενδόξου Αποστόλου Πέτρου
Την ημέρα αυτή τελούμε την προσκύνηση της τιμίας αλυσίδας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, με την οποία τον έδεσε και τον έριξε στην φυλακή ο τετράρχης Ηρώδης, σύμφωνα με την εξιστόρηση του Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων.
Ο Ηρώδης έβαλε τους Ιουδαίους και συνέλαβαν τον Απόστολο Πέτρο κατά τις ημέρες της εορτής των αζύμων. Και όταν τον έπιασε, τον έβαλε στην φυλακή. Τη νύκτα, πριν την ημέρα κατά την οποία ο Ηρώδης έμελλε να τον παρουσιάσει στον λαό, ο Απόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξύ δύο στρατιωτών και φρουροί φύλαγαν μπροστά στο κελί του. Ξαφνικά ήλθε Άγγελος Κυρίου και έλαμψε φως στο κελί. Αφού κτύπησε την πλευρά του Πέτρου, τον ξύπνησε και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του.
Κάποιοι Χριστιανοί ευσεβείς διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα διαδοχικά από γενεά σε γενεά, μέχρι που την μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και την εναπέθεσαν στο ναό του Αγίου Πέτρου, που βρίσκεται μέσα στη μεγάλη Εκκλησία, όπου ετελείτο και η Σύναξη του Αποστόλου.
Απολυτίκιον. Ηχος δ'.
Την Ρώμην μη λιπών, προς ημάς επεδήμησας, δι' ων εφόρεσας τιμίων αλύσεων, των Αποστόλων πρωτόθρονε ας εν πίστει προοκυνούντες δεόμεθα, ταις προς Θεόν πρεσβίαις σου, δώρησαι ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον Ήχος β’. Την εν πρεσβείαις
Τον Κορυφαίον και πρώτον των Αποστόλων, της αληθείας τον ένθεον υποφήτην, Πέτρον τον μέγιστον ευφημήσωμεν, και την αυτού εν πίστει, ασπασώμεθα, Άλυσιν, πταισμάτων την λύσιν κομιζόμενοι.
Οι Άγιοι Πεύσιππος, Ελάσιππος και Μέσιππος οι αυτάδελφοι και η Αγία Νεονίλλη η μαμμή αυτών
Οι Άγιοι Μάρτυρες Πεύσιππος, Ελάσιππος και Μέσιππος ήταν τρίδυμοι αδελφοί και κατάγονταν από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Είχαν ασκηθεί να ημερώνουν τους μικρούς και ατίθασους ίππους. Πατροπαράδοτη θρησκεία είχαν την ειδωλολατρική, αλλά ήταν Χριστιανή η γιαγιά τους Νεονίλλη, η οποία έφερε και τους τρεις εγγονούς της στην αλήθεια του Χριστού.
Η αλλαγή της πίστεώς τους δεν άργησε να γίνει γνωστή. Τους συνέλαβαν και τους προκάλεσαν να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι όμως ομολόγησαν με γενναιότητα την πίστη τους στον Κύριο και κατέθεσαν την μαρτυρία της συνειδήσεώς τους. Οι ειδωλολάτρες εξοργισμένοι τους έριξαν στη φωτιά. Έτσι και οι τρεις ευλογημένοι αυτοί νέοι, έλαβαν το στέφανο του μαρτυρίου.
Η γιαγιά τους, Νεονίλλη, έμαθε το μαρτύριο των τριών εγγονών της. Και ευχήθηκε να αξιώσει ο Άγιος Θεός, να τελειώσει θεαρέστως και τη δική της πρόσκαιρη ζωή. Μαρτύρησε και αυτή, για να συναντήσει τους Μάρτυρες εγγονούς της στα αθάνατα σκηνώματα της θείας μακαριότητας.
Ο Άγιος Δάναξ ο Αναγνώστης
Ο Άγιος μάρτυρας Δάναξ καταγόταν από την πόλη Αυλώνα του Ιλλυρικού και ήταν αναγνώστης της Εκκλησίας εκείνης.
Όταν κάποτε όρμησαν μέσα στην Εκκλησία οι ειδωλολάτρες, ο Άγιος πήρα τα ιερά εκκλησιαστικά σκεύη και κειμήλια, για να τα διασώσει και να μην πέσουν στα χέρια των απίστων και τα βεβηλώσουν και τα διαφύλαξε σε τόπο οχυρό πέντε μίλια από την πόλη προς τη θάλασσα. Οι άπιστοι όμως τον συνέλαβαν και τον πίεζαν με κάθε τρόπο να θυσιάσει στο θεό Διόνυσο. Ο Άγιος όμως δεν υποχωρούσε στις πιέσεις, αλλά έμενε ακλόνητος και σταθερός στην πίστη του Χριστού. Τότε οι ειδωλολάτρες απέκοψαν την τίμια αυτού κεφαλή, το δε τίμιο λείψανο αυτόύ το έριξαν στη θάλασσα.
Ο Όσιος Ρωμύλος και οι συν αυτώ Νέστορας, Μαρτίνος, Δανιήλ, Σισώη, Ζωσιμάς και Γρηγόριος
Ο Όσιος Ρωμύλος γεννήθηκε στην πόλη Βιντίν. Ασκήτεψε στο Άγιον Όρος και ήταν μαθητής του Αγίου Γρηγορίου του Σιναΐτου (τιμάται 6 Απριλίου). Έζησε κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. και κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη στη μονή Ραβάνιτσα της Σερβίας.
Ο Όσιος Ονωράτος Αρχιεπίσκοπος Αρελάτης
Ο Όσιος Ονωράτος γεννήθηκε στη Λωραίνη και οι ομοεθνείς του τον ονόμαζαν Ληρώνη ή Πλανασία. Οι γονείς του ήταν εθνικοί. Σε νεαρή ηλικία ασπάσθηκε την ορθόδοξη πίστη και ήλθε στην Ανατολή, για να διδαχθεί τα πράγματα της μοναχικής πολιτείας.
Αργότερα ήλθε στα νησιά των Λερίνων της Γαλλίας, όπου έκτισε το 375 μ.Χ., την μονή των Λερίνων, η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στον εκχριστιανισμό της Προβηγγίας και άλλων τμημάτων της Γαλατίας. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος της πόλεως Αρλ (Αρελάτης ή Αρελάτου), που βρίσκεται κοντά στη Μασσαλία της Γαλλίας και ήταν επισκοπική έδρα από τα μέσα του τρίτου αιώνα, αρχιεπισκοπή δε, από το 400 μέχρι το 1801.
Ο Όσιος Ονωράτος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 429 μ.Χ., τη χρονιά που ο Αέτιος απέκρουσε στην πόλη της Αρελάτης τους Βησιγότθους.
Ο Άγιος Μάξιμος της Τότμα, ο διά Χριστόν Σαλός και Θαυματουργός
Ο Άγιος Μάξιμος γεννήθηκε το έτος 1565. ασκήτεψε στην Τότμα, στην περιοχή Βολογκντά της Ρωσίας και ήταν διά Χριστόν Σαλός. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 1650.
Ο Άγιος Δαμασκηνός ο Ιερομάρτυρας
Ο Άγιος Δαμασκηνός καταγόταν από το χωριό Γάμπροβο της επαρχίας Τυρνόβου της Βουλγαρίας. Ήλθε στο Άγιον Όρος, μόνασε στο μοναστήρι του Χιλανδαρίου και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Από τους πατέρες της μονής απεστάλη στην πόλη Σφιστόβι της Βουλγαρίας, όπου υπήρχε μετόχι της μονής.
Προτιθέμενος να επιστρέψει στη μονή της μετάνοιάς του, μετά το πέρας της αποστολής του, ζήτησε από κάποιο Τούρκο να επισπεύσει την απόδοση των οφειλών του προς το μετόχι της μονής. Ο κακόπιστος Τούρκος συκοφάντησε τον Άγιο ότι είχε σχέσεις με μωαμεθανή γυναίκα, άρπαξε την περιουσία του μετοχίου και οδήγησε με βία αυτόν στον κριτή.
Παρά τις αντιρρήσεις του κριτού, οι ψευδομάρτυρες πέτυχαν την δι’ αγχόνης θανατική καταδίκη του Αγίου. Παρά τις επίμονες προτάσεις των Τούρκων να ασπασθεί τον Ισλαμισμό, για να κερδίσει την ζωή του, ο Μάρτυς παρέμεινε σταθερός στην Ορθόδοξη πίστη. Αφού προσευχήθηκε, λίγο πριν το μαρτύριό του, δέχθηκε τον δι’ αγχόνης θάνατο το έτος 1771.
Ο Άγιος Νικόλαος ο εν Μυτιλήνη Νεομάρτυρας
Ο Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος καταγόταν από την Μυτιλήνη. Μαρτύρησε από τους Τούρκους, την ίδια μέρα με τον Άγιο Ιερομάρτυρα Δαμασκηνό.
Ο Άγιος Γεράσιμος ο Παλλαδάς Πατριάρχης Αλεξανδρείας
Ο Άγιος Γεράσιμος γεννήθηκε στην Κρήτη κατά το πρώτο ήμισυ του 17ου αιώνα μ.Χ. Διετέλεσε Μητροπολίτης Καστοριάς και εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας το έτος 1688, διαδεχθείς τον αποθανόντα στο σεισμό της Σμύρνης Πατριάρχη Παρθένιο (1678-1688) τον από Βηθλεέμ. Στον Πατριαρχικό θρόνο έμεινε μέχρι το 1710 και παραιτήθηκε υπέρ του Επισκόπου Χίου Σαμουήλ (1710-1712, 1714-1723).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου