Θελω να πω τον πονο μου,να ανοιξω την καρδια μου,να βγαλω οτι εχω μεσα μου...
Αλλα σε ποιον να τα πω?
Σε ποιον να τα εμπιστευτω?
Ποιος εχει σημερα υπομονη να ακουει?
Ποιος θα καθησει κοντα μου?
Οι φιλοι και οι γνωστοι,δεν εχουν την ...
υπομονη,βαριουνται να ακουνε...
Ποιον αλλον εχω να εμπιστευτω στις στεναχωριες μου,στον πονο και στις πικρες?
Που θα βρω παρηγορια μου λες?
Μονο εσενα εχω Παναγια μου,μονο εσενα.
Εσυ δεν με εγκατελειψες ποτε,δεν κοιταζες μονο το συμφερον σου,δεν μου γυρισες ποτε την πλατη σου.
Μονο εσενα μπορω να εμπιστευτω,γιατι ξερω οτι με αγαπας αληθινα.
Ξερω οτι σε πικραινω,αλλα εσυ δεν φευγεις απο κοντα μου,τοσο αμαρτωλη και παλι εσυ εκει διπλα μου,να μου κανεις παρεα και να με συμπαραστεκεσαι.
Σε ευχαριστω Υπεραγια Θεοτοκε,σε ευχαριστω που δεν φευγεις απο κοντα μου.
Μονο εσενα εχω πλεον,εσενα εμπιστευομαι,εσενα εχω για μανα,εσενα εχω για φιλη,εσενα για παρεα.
Εσυ εισαι ΟΛΑ για μενα.
Σε ευχαριστω που με ακουσες για ακομη μια φορα...
''Μια αμαρτωλη ψυχη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου