Κύριος δημιούργησε τον άνθρωπο για να ζήσει αιώνια και να βρει σ’ Αυτόν τη μακαριότητά του, μας δημιούργησε με σκοπό να είμαστε μαζί Του και να γίνουμε ένα με Αυτόν. Ο ίδιος ο Κύριος θέλει να είναι μεθ’ ημών και εν ημίν.
Με λάσπη ο Κύριος έπλασε τον άνθρωπο, αλλά μας αγαπά σαν δικά Του παιδιά και μας προσμένει με μία σφοδρή επιθυμία. Ο Κύριος μας αγαπά με μία τόση μεγάλη αγάπη, που σαρκώθηκε για εμάς, έχυσε το Αίμα Του για εμάς και μας το έδωσε για να το πιούμε. Μας έδωσε επίσης το Σώμα Του, τόσο αγνό, κι έτσι γίναμε παιδιά του. Ο Κύριος ήρθε πάνω στη γη για να μας υψώσει εκεί όπου ο Ίδιος κατοικεί. Εκεί είναι που ο Κύριος μας καλεί παρόλες τις αμαρτίες μας.
Χάνουμε εύκολα τη χάρη εξαιτίας της ματαιοδοξίας, από μία και μόνη σκέψη υπερηφανείας. Μπορούμε να νηστέψουμε πολύ, να προσευχηθούμε πολύ και να κάνουμε πολλά καλά. Ώστόσο, εάν με αυτό πέφτουμε στη ματαιοδοξία, θα μοιάζουμε με το τύμπανο, που ηχεί μεν, αλλά που στο εσωτερικό του είναι άδειο. Από εκείνη τη στιγμή, η ψυχή δεν θα μπορεί πια να προσεύχεται με τη καθαρότητα. Άσχημες σκέψεις θα έρχονται και θα τη βασανίζουν. Ο Κύριος μας αγαπά, κι όμως εμείς πέφτουμε, διότι δεν έχουμε ταπείνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου