Ιησούς Χριστός.

O Ιησούς Χριστός δεν είναι μόνο ένα πρόσωπο, ένα αντικείμενο για ζωγραφιά, ένας ηρωας, μια όμορφη μορφή, μια σκέψη για ένα τραγούδι, αλλά για εκείνους που έχουν ακούσει τη φωνή Του, που έχουν αισθανθεί τη συγνώμη Του, που έχουν δεχτεί την ευλογία Του, είναι μελωδία, θαλπωρή, φως, χαρά, ελπίδα και σωτηρία, ένας Φίλος που ποτέ δεν τους εγκαταλείπει και μας ανυψώνει όταν οι άλλοι προσπαθούν να μας ρίξουν. Δεν μπορούμε να Τον εξουθενήσουμε ακόμα κι αν Του φορτώσουμε όλες τις λύπες μας και τα προβλήματά μας. Αυτός είναι πάντα έτοιμος να μας σηκώσει, είναι πάντα έτοιμος να μας βοηθήσει. Μας αντιμετωπίζει με την ίδια αγάπη, μας φωτίζει με το ίδιο χαμόγελο, μας συμπονά με την ίδια ευσπλαχνία.

.

Είναι όπως λέει ο ποιητής :

Ανάπαυση στον κουρασμένο,

Χαρά στον λυπημένο,

Ελπίδα στον απελπισμένο,

Φως στο ευτυχισμένο.

Σπίτι για τον ξένο,

Δύναμη μέχρι το τέλος,

Καταφύγιο απ' τον κίνδυνο,

Σωτήρας και Φίλος!

Μου δίνει χαρά στη θέση της λύπης

Μου δίνει αγάπη που διώχνει κάθε φόβο μακριά

Και φωτίζει την σκοτεινή μου θλίψη

Και με κάνει να βλέπω το νόημα της ζωής πιο καθαρά.

"Τον Χριστό να Τον αισθανόμαστε φίλο μας. Είναι ο φίλος μας. Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: ";Υμείς φίλοι μου εστέ ...;"; Σαν φίλο να Τον ατενίζουμε και να Τον πλησιάζουμε. Πέφτουμε; Αμαρτάνουμε; Με οικειότητα, αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχουμε κοντά Του, όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίνει η αίσθηση του φίλου. Να Του πούμε: "Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με";. Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με αγάπη και μας συγχωρεί. Να μη μας χωρίζει απ΄ τον Χριστό η αμαρτία. Όταν πιστεύουμε πως μας αγαπάει και Τον αγαπάμε, δεν αισθανόμαστε ξένοι και χωρισμένοι απ΄ Αυτόν, ούτε όταν αμαρτάνουμε. Έχουμε εξασφαλίσει την αγάπη Του κι όπως και να φερθούμε, ξέρουμε ότι μας αγαπάει.

Αν θελήσουμε και Τον ακολουθήσουμε και τούτη η ζωή με τον Χριστό είναι χαρά, έστω και μέσα σε δυσκολίες. Όπως το λέει ο Απόστολος Παύλος: " Χαίρω εν τοις παθήμασί μου". Αυτή είναι η θρησκεία μας, εκεί πρέπει να πάμε. Δεν είναι τα τυπικά, όσο είναι να ζει κανείς με τον Χριστό. Όταν αυτό το πετύχεις, τι άλλος θέλεις; Κέρδισες το πάν. Ζεις τον Χριστό και ο Χριστός ζει μέσα σου. Όλα μετά είναι πολύ εύκολα, η υπακοή, η ταπείνωση, η ειρήνη.